Voor mij nooit geen paaseitjes meer! - Reisverslag uit Nusa Penida, Indonesië van An D'hont - WaarBenJij.nu Voor mij nooit geen paaseitjes meer! - Reisverslag uit Nusa Penida, Indonesië van An D'hont - WaarBenJij.nu

Voor mij nooit geen paaseitjes meer!

Door: An

Blijf op de hoogte en volg An

26 Maart 2016 | Indonesië, Nusa Penida


De volgende ochtend is eentje zonder wekker, heerlijk. Even geleden... Ik word uit mezelf wakker rond 10u en voel me kapot. Ik ben moe... De trip van de voorbije dagen heeft me beetje geveld. Ik ben terug in Labuan Bajo en heb hier eigenlijk alles gezien war er te zien en doen valt. Ik moet beslissen what's next. Opties zijn: naar Maumere vliegen voor vulkaan Egon, naar Bajawa vliegen voor vulkaan Enerie, of terug naar Bali. Liefts zou ik nog een vulkaantje doen. Even chekken. Geen rechtstreekse vluchten van LB naar Maumere, 2 tussenstops. Dat is er nu ook wel dik over. Ligt 500km van elkaar. Naar Bajawa is er eentje van 40min voor de luttele 11eur. Ideal. Echter, van daaruit wil ik naar Bali en ook die is weer met een paar tussenstops. Aaron heeft me uitgenodigd binnen 2 dagen mee te gaan naar Nusa Penida met groep yoga dames om te gaan snorkelen op Manta point. Dat haal ik niet... Even laten bezinken. Bovendien zou t nie slecht zijn om mijn zwaar gehavende been even wat rust te gunnen.
Ik laat me droppen in het centrum, lees de main straat, en ga koffie'tje drinken. Het nieuws van gisteren weegt nog op de maag en ik besluit even binnen te springen in Manta Rhei, het duikcentrum van de Belgen om wat te gaan bijpraten over de recente gebeurtenissen. Juul zit op de Gili's maar zijn pa is er. Ben duidelijk niet de enige die zwaar aangeslagen is. Ga hapje eten en dan op t gemakske massageke nemen. Nogmaals voel ik de vermoeidheid. Ik heb ook in niks zin vandaag. Conclusie: ik ga terug naar mijn vertrouwde stek, Sanur. Gelukkig is er een vluchtje binnen 3u en nog plek.
Effe zien of Budi nog een kamer heeft. Hij antwoordt niet meteen en volgens booking en Agoda is alles vol. shit...
Als ik in Denpasar land, heeft hij mij mailtje terug gestuurd met het goede nieuws dat hij mijn kamer beschikbaar heeft gehouden voor mij. Had hem de laatste keer bij mijn vertrek gemeld dat ik eind maart terug zou komen. Toppie!
Effe berichtje sturen naar Aaron: 'I'm coming home tonight!'
Hanah valt me in de armen als ik, na 2,5u rijden, eindelijk in Sunhouse Guesthouse aankom. Leuk terug zien. Alle gasten zijn Nederlanders, 1 gezellige boel dus weer.
Lekker burgertje eten want dat heb ik gemist op Flores. Als ik tegen 23u arriveer in LL, vragen ze allemaal: 'How was your holiday?' Grappig...
Ben kapot maar tegen al mijn verstand in blijf ik daar weer tot de laatste plakken.
Als ik tegen de middag mijn oogjes open doe, doet het deugd om in mijn bedje wakker te worden. Eerste dag in Sanur dus time for some maintenance. Boodschapjes en wasje doen en salon binnen. Aaron stuurt of ik geen apero'ke kom drinken in Casablanca. Erna gaan we eten met kennissen van hem. Hij heeft geen zin om naar LL te gaan en we vervoegen een bende expats in Lazer Nu, een bar aan de andere kant van Sanur. We gaan het niet te laat maken want morgen vroeg vertrekken. De flessen Vodka vliegen daar in het rond en sinds lange tijd speelt er een dj wat dance music. Top ambiance met ne hele nest Fransen. In t naar huis rijden, herinner ik er hem aan dat hij zijn duikgerief nog moet ophalen. Maar dat ligt in nen andere café, bij mij om de hoek. Ne rasechten Antwerpenaar runt de keet daar. Tja, allee dan, nog een slaapmutske.

Na amper drie uur slaap ontwaak ik uit een diepe coma. Kater tot en met maar vandaag heb ik een meeting met één van de mooiste en coolste beestjes uit the deep blue sea: MANTA'S! Slecht of nie, dit sla ik van mijn leven nie af!
Die boottocht is er natuurlijk te veel aan en wanneer hij stopt voor de kust van Nusa Penida, word ik helemaal misselijk. De stroming is er giga sterk en die boot slaat alle kanten op. Om je snorkel paddies aan te doen, moet je gaan zitten of je valt van die boot af. Één van die kerels heeft een drone uit laten vliegen en roept dat hij er heeft gespot. Op zijn schermpje zie ik er meerdere, JIHA!
We zwemmen metertje of 80 en 5 manta's zijn op de afspraak. Ze zijn alle 5 totaal verschillend. Eentje is pekzwart, ook de buik die normaal wit is, nog niet gezien. Er is één reuze bij van wel 4m, wat een prachtbeest. Ze kronkelen met hun 'armpjes'.
Meestal zwemmen die beesten op een soort stroom snelweg en passeren ze gewoon. Deze blijven onophoudelijk rondjes zwemmen. Fantastisch! Waanzinnig is dit!
Ik ben kotsmisselijk en mijn chocoladekoekske moet eruit. Da mondstuk snel uit mijn mond... Da's echt vies, die kots blijft gewoon rond je hangen... Bah! Ik vertik het om mij over te geven. Tot 6 keer toe moet ik mij even van de groep distantiëren voor wat visvoer achter te laten. Toch is het onbeschrijflijk genieten! Dit is en blijft zo'n unieke, aparte beleving!
Van de groep van 19 zijn er 11 ziek. Ben blij dat ik niet de enige ben deze keer. Er ligt geen strand aan die kust, aleen maar rotsen dus je hebt niet echt een referentiepunt om je op te focussen. De stroming is zo hard dat je gewoon meters ver mee gesleurd wordt. Gelukkig hebben die wonderlijke prachtbeesten daar ook last van en gaan ze telkens dezelfde kant op. Tja, je moet er soms wat voor over hebben om moeder natuur te bewonderen! 'No pain, no game!'
Aaron heeft medelijden met mij maar ik ben weer dood gelukkig, ook al hang ik nog een half uur over de boord van die boot.
Ze zijn zo waanzinnig, ik kan er maar niet genoeg van krijgen. Dit is nog eens een paascadeau! Nooit wil ik nog eitjes voor mijn pasen!!

De tweede snorkelbeurt in de namiddag vind ik maar niks. Eens je van de Flores sea geproefd hebt, is er nog weinig die overtreft...

Terug in Sanur is het 'Mertasari Beach Festival', in mijn wijk dus... Een leuke reggea band steelt de show. Wat een super gezellig beach sfeertje! Ik ben doodop maar nog één slaapmutske in LL. Thomas, een Australiër is terug. Super toffe kerel waar ik mij ziek mee lach. Maja, eentje is geentje natuurlijk...

Gevolg, tegen de middag uit mijne nest gerold vandaag. Berichtje van Sofie, Vlerick klasgenootje, dat ze aangekomen zijn. Ben beetje gaan plonzen in hun resort en uiteraard uren bijkletsen. Super gezellige middag gehad maar haar kids moeten op tijd in hun nestje dus het is half 10 en ik lig op mijn bed.
Ik denk dat ik er maar es vroeg in kruip vanavond... Zou wel es geen kwaad kunnen.

Sweet dreams x




  • 28 Maart 2016 - 07:55

    Smurfin:

    Hi, mooi verhaaltje maar vond deze keer de foto's van die prachtbeestjes wel mooier:). Ook voor ons geen paaseitjes maar een zelfgebakken chocoladecake, die gesmaakt werd door hermanito, mama en papa op een lazy-sunday-afternoon & een spannende finale van Gent-Wevelgem. Pasen op zijn Vlaams! X

  • 28 Maart 2016 - 08:25

    Rianne:

    Wat mooi verhaal , snorkelen met manta's. Klinkt echt super. Geniet nog lekker xx

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

An

"Omdat het kan"

Actief sinds 13 Okt. 2015
Verslag gelezen: 165
Totaal aantal bezoekers 39605

Voorgaande reizen:

28 Mei 2017 - 05 Juni 2017

Ode aan Bali

13 December 2016 - 12 Januari 2017

Tigers for X-mas

20 Oktober 2015 - 11 Januari 2016

"Omdat het kan"

Landen bezocht: