Wie, o wie biedt meer?

Flores, een eiland in de vorm van een slang, krioelend in de zee van Oost-Indonesië, bekend om zijn twee wereldberoemde highlights: Komodo National Park en de Kelimutu vulkaan met zijn 3 crater lakes in verschillende kleuren.
D heeft maar 6 dagen meer voor ze haar terugvlucht heeft richting het koude westen dus meer dan dit zullen we samen niet kunnen doen. Zal net lukken maar dan moeten we even goed plannen en er mag nie teveel verkeerd gaan.

We willen allebij hiken en snorkelen, en zij wil per se nog eens duiken, wat ik volkomen begrijp, want Flores staat bekend als een van de mooiste duikplaatsen ter wereld.
Warme en koude stromingen komen hier samen, wat de ideale voedingsbasis is voor een thermisch klimaat. De getijden lopen helemaal door elkaar en je ziet heel veel draaikolken in het water. Je vaart om de zoveel minuten gelijk in een andere stroming. Heel apart. Deze verschijnselen trekken heel veel dolfijnen, haaien, roggen en zelfs walwissen aan. De koralen zijn vrijwel ongerept. Dit alles samen zorgt ervoor dat je een van de beste duikerspots op aarde krijgt. Dit moet ze gewoon doen!
Vluchtje zo vroeg mogelijk geboekt zodat we nog tijd hebben om een en t ander ter plaatse te regelen. We vliegen op Labuan Bajo, helemaal in het westen van Flores en de ideale uitvalsbasis voor een bezoek aan Komodo National Park. Labuan Bajo is een klein havendorpje met 1 main road. Daarop liggen zo'n tiental duik centers, 1 supermarkt, 5atm's, twee koffiehuisjes en 3 Italiaanse resto's. Bij aankomst is er geen elektriciteit in het dorp... Een dagje zonder... Omdat het kan... Bij ons zou dat gewoon ondenkbaar zijn.
De vrienden van Ocean's 5 op Gili Air hebben haar een duikcenter aangeraden, een West-Vlaamse jongen met zijn pa, handig! En gezellig natuurlijk...
2d/1n tripje geboekt snorkelen en hiken, en 1d trip diving. Alles snel geregeld, tijd voor een hapje en een massageke. In het Italiaans restaurant krijgen we risotto met champi's, mega lekker. Dan zitten we hier in zo'n verlaten gat en dan hebben ze hier super lekkere resto's! Hoe kunnen die mensen daar toch van leven?!
De massage is bijna dubbel zo duur als in Bali maar dat belet ons niet. En ik kan niet anders zeggen, ze is fantastisch en meer dan zijn geld waard.
Betalen doen we later, want nu hebben we es atm's bij de vleet, ze doen het natuurlijk niet (beetje moeilijk zonder elekriciteit...). Om 9pm laten we ons gratis oppikken door onze privé chauffeur van onze guesthouse. Gelukkig is er terug stroom maar naar wifi kunnen we fluiten. Is lastig als je nog vluchten en hotelletjes moet boeken... Maja, je kan je daar in opjagen, maar t verandert toch niks. Vroeg in onze nest want beetje gesloopt van onze late night plak in LL en om 7u moeten we al beneden ad haven staan.
Hmmm, nogal gammel bootje en net groot genoeg voor ons vijven. Een koppel, Belgische jongen, Finse dame, en nen Italiaan vervoegen ons op onze Komodo trip. De Italiaanse jongen kijkt heel raar op als hij op de boot klautert... Ze hadden hem een foto getoond van de boot en t is gelijk een veel kleiner modelleke. De crew spreekt geen woord Engels dus geen zin om daarmee in discussie te gaan. Na een half uur hebben ze da spel in gang gekregen en beginnen we te bollen...
Af en toe komen we terecht in wel erg sterke stroming. Die boot gaat alle kanten op en ik ben zo misselijk als iets. Gelukkig heeft D wat reispillekes mee die verdomd goe werken. Als het water over de boord begint te slaan, schrikken we toch wel even. Hmmm, always in for some adventure ma da's nu toch nie mijne favoriet!

Anderhalf uur varen tot de eerste snorkelplek. Komodo National Park bestaat uit de eilanden Komodo en Rinca en daartussen liggen allemaal kleinere eilandjes, omringd door prachtige koraalriffen en witte en 'roze' stranden. Prachtige scene en het uitzicht is fenomenaal. Vanuit het vliegtuig had ik dit al gespot en het zag er mega uit...
De eerste snorkel is voor een kust maar hij stopt nogal ver van de koraalrif af. Er bestaat een wetgeving in Indonesië die het natuurlijk schoon beschermt. Op het schenden van koraalriffen staan zware straffen. En ik moet zeggen, hun vuiligheid vliegt langs alle kanten maar aan deze regel houden ze zich wel.
Wanneer we in het water springen, schrikken we ons rot. Ijskoud water. Brrrr... Bij het opzetten van ons masker, schrikken we nog eens. Je ziet niks, geen bodem, geen rif, geen vissen, alleen een blauwe muur. Is toch wel akelig... Met ons vijven zwemmen we richting kust, zo snel we kunnen om van deze twee ongemakken af te zijn.
Plots kom je gelijk in een andere wereld. Miljoenen beestjes onder, naast en bijna tegen je. Ze zijn met zoveel... En zo mooie! Het koraalrif is ronduit prachtig, die kleuren, die vormen, nog nooit zo mooi gezien. Ik ben meteen verkocht en overweldigd. Echter de koude belet ons van een uur lang te dobberen. We moeten terug naar de boot...
Erna gaan we naar Karang Makassar, Manta point. Het is een klein eilandje ten oosten van Komodo met een reeks lange stroom banen die van noord naar zuid lopen en een soort snelweg vormen alsook een ideale voedingsbron voor manta's. Dorien is plots helemaal wild en excited. Ze duikt al een tijdje en kijkt er al heel lang naar uit om deze reuze roggen te spotten.
Als de kerel op de punt van het dek gaat staan met zijn snorkelmasker, vraag ik haar of hij die beesten van daar zomaar kan zien. Ik dacht dat ze ongeveer 50cm waren... Hij roept dat we ons moeten klaar houden en roept plots: 'manta, manta!' Hij duikt het water in en wij zijn natuurlijk allemaal te laat... Shit! Ik heb hem gemist.
Bon, er zitten er hier zo'n 50-tal dus geen paniek.
We zitten niet diep genoeg en besluiten naar het diepe te gaan zwemmen. Christophe heeft er eentje gespot en allemaal zwemmen we erheen zo snel we kunnen. Tja, door mijn fantastische pro-zwemkunsten zie ik hem nog net in de verte verdwijnen. Maar daar is de volgende al.
Mensen, dit kan ik niet beschrijven... Ga even een poging doen...
Een pekzwarte rog van 2,5m tot 3m met een lange dunne staart en een melkwitte buik zwemt net onder je. Hij is zo huge en ronduit prachtig. This is beyond mother nature's beauty! Geweldig! Op een gegeven moment zwemmen er 5 tegelijk onder ons. Ze zien er niet allemaal hetzelfde uit en we hebben ogen tekort. We zwemmen met ze mee en D gaat er met wijde armen net boven zweven waardoor je een idee hebt van hoe groot ze wel zijn. Dit is echt zo gaaf en pure waanzin! Dit is een mental picture die ik nooit meer vergeet. Een wow ervaring zoals ik had toen ik oog in oog stond met mijn eerste oerang oetang.
We varen verder en hangen aan de bootladder te wachten tot er eentje onder de boot door zwemt en dan laten we los en zwemmen we mee, 1,5u lang jagen we op deze kolossale parels van the deep blue sea! Mijn god wat zijn ze mooi, groots, spectaculair, apart, bijzonder, prachtig! Dit is een van de mooiste kindjes van moeder natuur die ik al gezien heb. Ik kan er maar geen genoeg van krijgen...
De derde en laatste snorkel is er eentje voor niks natuurlijk, we hebben het alleen nog maar over de manta's. Manta's, manta's, manta's... tot plots... Rondom onze boot overal dolfijntjes opduiken. Ze springen uit het water en spelen naast onze boot. De kleintjes doen zo 360's en spelen met elkaar. Ik ben ondersteboven... Volledig sprakeloos! Dit is fantastisch! Het kan niet op vandaag... O, wat zou ik graag een vis zijn... Nu mag die boot zinken, mijn dag kan niet meer stuk. Nu mag er mij iemand uitschijten en de grond inboren als nooit tevoren, mijn geluk kan nimmer verstoord worden. Ik wist niet dat moeder natuur mij zo onbeschrijflijk gelukkig kon maken.

We varen verder richting Komodo Island en stoppen aan een eiland vol bomen en vooral... vol geschreew. Flying foxes, aka, kanjers van vleermuizen die een verschrikkelijk geluid produceren. Je ziet ze eerst niet, ze hangen allemaal in de bomen te slapen tot ze ons opmerken. Een zwerm van wel 1000 huge bats vliegt de lucht in, man, wat een getier... De boot stopt en ankert. We gaan nu toch hier niet slapen?!? Naast die krengen? Ja hoor... Toch wel...

We zitten volop na te praten over... uiteraard... de manta's wanneer Christophe plots licht opmerkt in de onderste laag van ons bootje. Hij schijnt met zijn flashlight in de romp en ziet een van die gasten tot zijn knieën in het water staan. De pomp is kapot en er staat veel teveel water in de boot. Een uur lang staan ze daar met een klein emmerke water uit te scheppen. Allee, da belooft! Waar lagen die reddingsvesten ook alweer? Ik kijk om me heen en een beetje verder ligt er een jacht, oef...
'Can I take a shower?' 'Shower?' Hij verstaat me niet maar t is nie nodig want er is helemaal geen douche. Okay... Enkel een mini kotje met ne wc, zonder lavabo, zonder spoel. En het wordt nog beter. Hij haalt enkele matten boven die hij op het open dek legt, wa vuile, ruftige tapijten erover en een muffig kussen. T is t hopen dat nie regent... Het avondeten zijn dezelfde hondebrokken als tijdens de lunch maar gelukkig heb ik onderweg van een kleiner bootje enkele bintangetjes kunnen scoren en heeft die Italiaan ne halven Delhaize rayon aan koeken mee. Nee, verhongeren gaan we nie doen maar heb gelijk al in hygiënischere omstandigheden geslapen. T is even t knopke ver opdraaien... Een hele nacht staat die wustenbak elke 2u 20 emmerkes water uit die kelder te scheppen. Om 6u worden onze buren gewekt door onze motor en beginnen die krengen opnieuw te krijsen... Een gezellig nachtje op den boot!
Maja, in mijn dromen heb ik de hele nacht met manta's en dolfijntjes gezwommen dus dan kan je niet anders dan met een glimlach vanonder die tapijten rollen.
Iets wat op banana pancakes moet lijken moet ons de nodige energie verschaffen voor 2 hiken vandaag. We varen richten Komodo Island. De eilanden Komodo en Rinca, bezaaid met kartelende heuveltjes en omzoomd met mangroves, zijn de natuurlijke habitat van de Komodo dragons. Deze leven enkel op deze eilanden, nergens anders in de wereld. En dat is meteen de reden waarom dit National Park zo bekend is en waarom er 'zoveel' toeristen naar Flores komen.
De Komodo dragon is de grootste lizard ter wereld. Hij kan tot 3m lang zijn en tot 100kg wegen. Ze leven en jagen alleen en hebben geen moeite om herten en buffalo's binnen te trekken. De mannetjes eten ook de eieren van hun eigen kids, wat ongetwijfeld tot interessante 'battle of the sexes' kan leiden. Spannend!
Bon, we zijn hier nu, we willen er spotten! Een schandalig bedrag om binnen te gaan en als hij er geen vindt voor ons, willen we ons geld terug. Deal!
Als we op t gemakske het park binnen wandelen, staat er nog geen 20m verder een groepje mensen, 'ja, wen prijs'! Daar ligt een kolos van een beest, oerlelijk en een luier schepsel bestaat er niet. Da heft mee moeie die kop op als er iets beweegt of dichterbij komt. Je mag er zonder probleem naast en achter gaan staan. Ze bougeren toch nie. Onze gids had gewaarschuwd dat ze gevaarlijke vleeseters zijn. En daarop pakt hij zo'n onnozel houten stokske om ons te beschermen moest hij aanvallen. Yeah right! Retelui zijn ze. Je zou bijna zin hebben om ze wat te treiteren dat ze es die poten opheffen en gaan lopen. Maja, het blijven wilde beesten natuurlijk...
Tja, geen absoluut highlight voor mij persoonlijk maar wel leuk om ze eens te zien uiteraard. Nu we hier toch in de buurt zijn...
Als we op de top van het park staan, krijgen we wel een adembenemend zicht op de zee en alle eilandjes errond, mooi! Time for some pics!
Na Komodo varen we verder richting Rinca. Zelfde soep. Alleen zijn ze daar iets kleiner en zien we ze ook es bewegen. Ze zijn iets actiever en lopen al eens met ons mee. Grappig. Lompe lelijkaards zijn het...
Wel cool dat je er zo dicht bij kan en mooie foto's kan van maken. De hike tocht op zich is wel een dikke teleurstelling. Deze parken staan toch zeer hoog aangeschreven voor mooie hinking tochten... Maja, we worden teveel eisend zeker...

Op de weg terug kregen we nog een laatste snorkelsessie maar een hevige zeebui gooit roet in het eten. We varen rechtstreeks terug naar Labuan Bajo. Tot uren na de boottocht heb je zo'n gevoel van waggelen. D heeft zin in een massage en tja, dat slaan we niet af. Top idee. Doodbeschaamd ga ik op die tafel liggen want we stinken uren in de wind. We krijgen een relax massage met oil dus als ze nadien vraagt of we willen douchen, antwoorden we beide volmondig 'JA'! Fris gewassen kunnen we aan tafel. En ik moet zeggen t douchke deed deugd. T was gelijk 40u geleden da k mij gewassen heb... Bah! Der zijn grenzen... Heb al genoeg van die schuftige vlooiers gezien op mijn reis... Geen fan van.
De chauffeur pikt ons op en bij aankomst in het hotel nog even wat admin proberen te doen voor de komende dagen, helaas, geen internet. En ook geen water... Tja, gelukkig al gewassen...

De volgende ochtend moeten we om 7u klaar staan in het diving center. We zijn met een hele groep en gaan richting haven. Hmmm, nice boat! Een grote, comfi boot met tal van faciliteiten. Wat een verademing... Chill.
De eerste vaaruren liggen D en ik op het dek te zonnen en genieten van het uitzicht. We hebben het al gezien maar het blijft toch prachtig. Ik ben de enige die snorkelt vandaag dus heb een 'rustdagje'. De duikers worden gebrieft en moeten hun beneden gaan klaar maken. Ik blijf rustig op mijn matje chillen en wanneer ik op mijn buik naar de zee voor mij lig te turen, zie ik plots een manta boven het water uit springen. WOW! Ik roep naar beneden: 'D, MANTA'S!' Maar ze is te druk in de weer met haar pak en flessen. Doodcontent kijk ik verder, in de hoop nog meer favorite zeebeesten te spotten.
We stoppen aan Batu Balong, aka gat in de rots. Het is een grote rots met in het midden een gat in. Aaron had me verteld dat dit een pracht van een duikplek is. Ik moet ook op briefing want er is een enorme stroom. Ik mag maar aan 1 kant van de rots snorkelen. Als ik me aan de kanten waag, ben ik weg en geraak ik niet meer terug. Voorheen kon ik me altijd moeilijk voorstellen wat een sterke stroming was. Kon me gelijk niet inbeelden dat je niet meer kan zwemmen. Geloof me, het is waar!
Ik moet dicht bij mijn gids blijven.
Het ongerepte koraal is waanzinnig mooi: bordeau, verschillende roodtinten, allerlei groenen, paars, roze, geel, bruin, en al die verschillende vormen. Maris had gelijk, je kan hier geweldig snorkelen! Qua vissen was ik de voorbije dagen al rotverwend geweest. Dit is er echt eentje puur voor de koraalriffen. Je kan errond, erin en er net boven drijven. Super mooi! Dit is echt genieten! Alleen, het water is werkelijk freezing cold en ik kan het maar 15 min volhouden. Is echter net genoeg om die ene kant te bewonderen. Blauw en verkleumd klim ik terug die boot op. De duikers zijn uiteraard nog niet terug en ik heb het zonnige dek voor mij alleen. Zzzzz....
Tijd voor snackjes en een drankje, western style... We like na twee dagen Pedigree Pal...
Onmiddellijk erna moeten de duikers alweer de volgende briefing in. Voor mij is het een gelijkaardige rotsformatie. En weer is het abnormaal hoe ongerept en prachtig die koraalriffen zijn. Alleen heb ik er hier nog een paar ongeziene en mooie visbeestjes bij. Toppie! Dit is uniek. Ik weet niet waar ik nog zo mooie koralen zou kunnen zien, the Great Barrier misschien... Dit is volledig terecht een van de mooiste snorkel/duik plekken ter wereld. Stront verwend zijn we! En doodgelukkig!

De derde plek is voor de kust van Rinca Island. Terwijl de ene groep duikt, gaat de boot de andere groep op Rinca Island droppen, om dan vervolgens de eerste groep terug op te pikken en vervolgens weer de anderen. Het betekent dat de boot even weg is. Hmmm, no thx. Ik wil terug op die boot kunnen als ik wil. Alleen t gevoel al. En bovendien laat de koude niet toe om langer dan een kwartiertje te dobberen. Ik besluit aan boord te blijven en op mijn gemakske een verslagje te schrijven met een thee'ke en een lekker koekske. Zalig chillen. Helemaal alleen dobberend in t zonneke. Heaven...

Terug in de diving club laat D onze pics afhalen van de go pro die we mee hadden. De Belgische jongen die ze oplaadt op zijn pc trekt maar een vree zuur gezicht. Oei! Diene wustenbak die mee was heeft Dorien de verkeerde lens gegeven. Het is een lens voor in de noordzee of in rivierwater. Alle foto's zijn met een rode schijn, maw, alle foto's zijn mislukt. Ik vraag aan Juul waarom hij hier uberhaupt van die lenzen liggen heeft, nie echt van doen toch...
D is zo teleurgesteld maar omdat ik erom kan lachen, lacht ze al gauw weer mee. In het center hangt een televisiescherm met waanzinnig mooie beeldjes. Juul zit er mega hard mee in en ik zeg om te lachen dat hij ons maar wat van zijn mega pics moet geven. Uit medelijden met D stemt hij toe. Jiha! Ik troost haar met het idee dat deze zoiezo nog veel mooier zijn en dat we nu wel echt de mooiste prentjes zullen hebben! Ze kan erom lachen...
De massage die volgt is er eentje met creme voor verbrande huid, heb gelijk wat te lang op dat dek liggen pitten vandaag.
3 dagen Komodo National Park waren meer dan de moeite waard. Dit is terecht Unesco Werelderfgoed en terecht een toeristische topper!

Na het snorkelen op Amed, de Gili's en nu Komodo, vraag ik me af of er NOG beter bestaat. Ik heb boven een reusachtig bootwrak gedobberd, in een fleske champagne gedreven, schildpadjes vergezeld, octopussen en zeepaardjes gespot, onbeschrijflijk mooie koraalriffen gezien, miljoenen kleurrijke visbeestjes aanschouwd, dolfijntjes zien spelen en vooral... de allermooiste zeebeesten op onze aardbol ontmoet, de manta's. Ik kan jullie maar 1 ding zeggen: Indonesia is the place to be for snorkling/diving! De absolute nummer 1 op mijn lijstje! Dit wordt zeer moeilijk om nog te overtreffen... Wie, o wie biedt meer?!