Ode aan mama
Door: An
28 Mei 2017 | Indonesië, Ijen
Mijn eerste glimp van Indonesia is meteen raak... OMG! Dat topje herken ik. Snel even op mijn schermpje de flight info oproepen om te checken waar we precies zijn. Coördinaten geven 'Jember' aan, yes! I'm exactly right! We hangen boven Java.
Vorige jaar stond ik samen met mama vanuit Yoghiakarta in de Borobudur valei van een waanzinnig mooie zonsopgang te genieten en deze maakte ongetwijfeld deel uit van het prachtige plaatje, meer nog, het was één van mijn favorieten: Merapi, een reusachtige vulkaan waar ik diezelfde middag nog een batik doek van kocht voor 100eur. Heb nog steeds pijn in het hart dat ik deze nooit getrotseerd heb en bij deze staat die dus nog ergens bovenaan te pronken.
Voor ik het goed en wel besef komt de volgende reus in mijn gezichtsveld, nog dichter en dus nog imposanter. We vliegen er net naast, wow, geweldig toch. Was gelijk al vergeten hoe die natuurfenomenen mij zo kunnen overweldigen met hun robuste, allesoverheersende blikken. Dit moet Bromo zijn, temidden van het Java eiland. Een klein steekje wederom want hoewel deze wel op mijn verlanglijstje stond en eveneens op onze planning, moesten we deze noodgedwongen skippen omdat hij nogal wilde kuren had tijdens onze trip samen. Pffff, nog een reden om es terug te komen, 'omdat het kan' zeker?!
Na ruim 20u vliegen en slechts een uurtje slaap werkt het daarboven allemaal nie te goe nie meer. Er zijn enkele functies uitgeschakeld maar mijn vermogen om logische reeksen te vormen lijkt nog net te werken om tijdig te beseffen welke de volgende in lijn zal zijn... T zal toch nie waar zijn. Wat een overweldigende manier om je ochtend aan te vatten.
Mam, do you remember??! The most beautiful one I've ever seen, the most magical one and for sure: the most special one to me! Ijen vulcano staat in mijn top 5 van mooiste dingen die ik ooit heb gezien. Waarom? Omdat hij niet alleen geweldig, waanzinnig en onbeschrijflijk mooi is, maar omdat ik er 16 maand geleden op de top heb gestaan met mama! Een uur lang hebben we samen onbeschrijflijk staan genieten van een waanzinnig 360° view op de top van deze vulkaan. The best time of my life!
Ik krijg tranen in de ogen. Mijn hele lichaam verlamt en ik plak met mij neus tegen het raampje om hem van zo dicht mogelijk te kunnen aanschouwen. Hij is huge en ziet er zo helemaal anders uit van bovenaf. Wat een prachtig beest! Goosebumps!
Erna daal ik in mijn gedachten af dat ik me vanop de top van de berg helemaal naar beneden laat rollen recht de zee in, terwijl we gestaag verder vliegen richting mijn favoriete eilandje... De prachtige westkust strekt zich langzaam onder me uit omringd door alle blauwtinten die de Indonesische regenboog rijk is en waar ik mama haar eerste snorkelervaring mocht bezorgen, eentje die ze niet snel zal vergeten... De anekdote van het kreeftrode randje gaat wel vaker over onze lippen.
Het vliegtuig maakt een felle bocht om over de Bali zee te vliegen en op het zuidelijke tipje te landen. Tijd om mij klaar te maken. We finally made it!
Mijn eerste ochtend is meteen 'mijn ode aan mama'...
En er zullen er ongetwijfeld nog een paar volgen...
Feels great to be back!
Vorige jaar stond ik samen met mama vanuit Yoghiakarta in de Borobudur valei van een waanzinnig mooie zonsopgang te genieten en deze maakte ongetwijfeld deel uit van het prachtige plaatje, meer nog, het was één van mijn favorieten: Merapi, een reusachtige vulkaan waar ik diezelfde middag nog een batik doek van kocht voor 100eur. Heb nog steeds pijn in het hart dat ik deze nooit getrotseerd heb en bij deze staat die dus nog ergens bovenaan te pronken.
Voor ik het goed en wel besef komt de volgende reus in mijn gezichtsveld, nog dichter en dus nog imposanter. We vliegen er net naast, wow, geweldig toch. Was gelijk al vergeten hoe die natuurfenomenen mij zo kunnen overweldigen met hun robuste, allesoverheersende blikken. Dit moet Bromo zijn, temidden van het Java eiland. Een klein steekje wederom want hoewel deze wel op mijn verlanglijstje stond en eveneens op onze planning, moesten we deze noodgedwongen skippen omdat hij nogal wilde kuren had tijdens onze trip samen. Pffff, nog een reden om es terug te komen, 'omdat het kan' zeker?!
Na ruim 20u vliegen en slechts een uurtje slaap werkt het daarboven allemaal nie te goe nie meer. Er zijn enkele functies uitgeschakeld maar mijn vermogen om logische reeksen te vormen lijkt nog net te werken om tijdig te beseffen welke de volgende in lijn zal zijn... T zal toch nie waar zijn. Wat een overweldigende manier om je ochtend aan te vatten.
Mam, do you remember??! The most beautiful one I've ever seen, the most magical one and for sure: the most special one to me! Ijen vulcano staat in mijn top 5 van mooiste dingen die ik ooit heb gezien. Waarom? Omdat hij niet alleen geweldig, waanzinnig en onbeschrijflijk mooi is, maar omdat ik er 16 maand geleden op de top heb gestaan met mama! Een uur lang hebben we samen onbeschrijflijk staan genieten van een waanzinnig 360° view op de top van deze vulkaan. The best time of my life!
Ik krijg tranen in de ogen. Mijn hele lichaam verlamt en ik plak met mij neus tegen het raampje om hem van zo dicht mogelijk te kunnen aanschouwen. Hij is huge en ziet er zo helemaal anders uit van bovenaf. Wat een prachtig beest! Goosebumps!
Erna daal ik in mijn gedachten af dat ik me vanop de top van de berg helemaal naar beneden laat rollen recht de zee in, terwijl we gestaag verder vliegen richting mijn favoriete eilandje... De prachtige westkust strekt zich langzaam onder me uit omringd door alle blauwtinten die de Indonesische regenboog rijk is en waar ik mama haar eerste snorkelervaring mocht bezorgen, eentje die ze niet snel zal vergeten... De anekdote van het kreeftrode randje gaat wel vaker over onze lippen.
Het vliegtuig maakt een felle bocht om over de Bali zee te vliegen en op het zuidelijke tipje te landen. Tijd om mij klaar te maken. We finally made it!
Mijn eerste ochtend is meteen 'mijn ode aan mama'...
En er zullen er ongetwijfeld nog een paar volgen...
Feels great to be back!
-
28 Mei 2017 - 09:06
Madre:
Anneke, het is hier zondagmorgen, de zon komt er door en de tranen lopen hier langs mijn wangen. Als ik mijn ogen sluit zie ik het weer. Oh, wat was het er mooi!
Geniet maar met volle teugen en doe ze daar allemaal de groeten van je Madre!
-
28 Mei 2017 - 12:37
Marleen:
Dag an.
Nog maar vertrokken en we lezen al een mooi verhaal,zal iedere dag uitkijken naar meer.
Ben benieuwd.
Een arme Leuvense zoen.
-
28 Mei 2017 - 18:20
Smurfin:
Hi, de voorlaatste in de rij van de 4dames, die altijd met veel plezier je verhalen lezen, is hier ook. Ganse dag buiten geweest in het zonnetje - vrees dat ik het kreeftje ben nu - en nu even online met een apero'tje op mijn terras. Ik heb hier genoten van vier dagen vakantie in eigen land....maar dat is natuurlijk een iets minder mooi uitzicht dan jouw tropische bestemming. Geniet ervan! Hopelijk heb je al je vriendjes terug gezien:). Rianne, het is aan jou....x -
28 Mei 2017 - 19:58
Rianne:
Wederom zit ik te genieten van je verhaal. Alsof je daar niet weg bent geweest.
Nu moeten we als je terug bent toch echt die kookworkshop gaan plannen met je zus!
Geniet ervan en ik geniet komende week weer met je mee.
Dikke knuffel xx
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
