'Up Above Down Under'

...30 weken geleden...
Net toegekomen in Yangon, Myanmar, zit ik in de taxi van de luchthaven naar de stad. Naast me zit een Chinese jongen die net uit Bangkok is binnen gevlogen. Hij is nog aan het nagenieten van het meest gekke dat hij ooit in zijn leven heeft gedaan: skydiving. Hij is speciaal naar Bangkok gevlogen om van daaruit met de bus een dag naar Pattaya te gaan om dit te doen. Hij beweert dat Pattaya, ook wel bekend om zijn sextoerisme en ping pong bars, de beste plek in Asia is om dit te doen. Hij is er wild van en zou t zo opnieuw doen. Zijn foto's zijn geweldig en ik maak me de bedenking dat ik dit eigenlijk ook wel es zou willen doen. Bij deze: op de bucket list!

Heb al paar weken spijt dat ik dit niet in Michan Beach gedaan heb, waar de meesten het hier doen. Of course, geen betere plek op aarde dan boven the Great Barrier zeker?! Maja, op een of andere manier is t kwartje daar niet gevallen toen ik along the East Coast aan t reizen was. Too bad...

Een van de redenen waarom ik nog naar Perth wou afzakken, was om Donna dag te zeggen. Een dame van Wales die al 12 jaar in Australia woont, die ik op Bali heb leren kennen en waar ik Oud en Nieuw mee gevierd heb. Geweldig terug zien, was 5 maand geleden en 4u lang gezellig zitten kletsen. Nadat we afscheid genomen hadden, zat ik daar plots alleen... Had t ineens gehad... Pfff, nog 2 dagen in Perth... Had gelijk alles gedaan wat ik wou doen. Wil eigenlijk zo snel mogelijk naar Bali nu...
Wat ga ik hier in godsnaam nog 2 dagen doen. En ik moet iets doen want anders ga k mijn kas opvreten. Eens door de flyers en brochures lopen die k eergisteren overal meegeritst heb. Fietstochtje op Rottlenest Island, Fremantle en.... skydiving. Hmmm, ideaal om de laatste dag sneller te doen passeren. Een betere activiteit om de gedachten volledig af te zetten bestaat er niet. Ga k morgen first thing boeken.
We zitten de volgende ochtend de prijzen op te zoeken en die vent zegt dat het eigenlijk vandaag, vrijdag, goedkoper is dan in t weekend. 'Don't you want to do it today?' 'Today?!?, today, like now today, you mean now?' De schrik bekruipt me en ik krijg helemaal koud... Tja, zegt hij, da's t zelfde ee... Hij belt op maar er is geen plaats meer... 'Oef', toch maar morgen dat ik me daar mentaal beetje kan op voorbereiden. Besef nog niet goed wat ik me hier op de hals aan t halen ben...
Als ik 's avonds terug ben, kapot want mij volledig overget vandaag, heb ik een bevestigingsmailtje in mijn inbox. 'Congratiolations, you are going skydiving'. No way back... Moet een hele resem papieren invullen en wel 4 keer een emergency contact person opgeven... Ken mama haar gsm nummer bijna van buiten...
Slecht heb ik niet geslapen maar het speelde toch wel in mijn onderbewustzijn... Ben te sleepy om half 7 om goe en wel te beseffen dat ik binnen 2u hoog in de wolken hang. Alles in de luggage storage gestoken, uitgecheckt en volledig klaar om te vertrekken check ik nog snel even mijn mails. Wa? T ga nie door, bad weather conditions. Voorlopig kunnen we niet vliegen. Wachten tot 9am voor weather update... Godverdoeme, ben ik nu zo vroeg opgestaan. De dame van de Yha vraagt of ik mijn sleutel terug wil om verder te gaan slapen. Pffff, nee, ben nu toch wakker. Plof me in de zetel en ga wa schrijven...
Om 9.20am krijg ik berichtje dat we kunnen en dat ik zo snel mogelijk naar Rockingham moet komen. Uiteindelijk zal ik pas om 12u opgepikt worden om naar de airport te gaan. 'Are you nervous?' Euh, nee, nie echt eigenlijk. Op weg naar de luchthaven dommel ik in en als ik wakker schiet, zitten ze mij allemaal aan te staren. 'Hoe kan jij nu slapen?' Vraagt het meisje dat met mij aan de bak moet. 'Ik ben zo ongelooflijk zenuwachtig, zou nooit kunnen slapen nu...' Tja, ik val tegenwoordig op alles da beweegt in slaap... Haha...
30 sec instructies:
- wanneer ik drie vingers toon, zet je de bril op
- als ik mijn been buiten hang, hang jij de jouwe alle twee buiten
- als ik ready zeg, hoofd achteruit, benen onder het vliegtuig zoveel mogelijk naar achter
- als ik na de sprong op je arm tik, mag je je armen spreiden
- bij 'prepare for landing', trek je je benen op
That's it... Allrighty!
Da vliegerke is super klein. Geen stoelen, je moet op de grond gaan zitten tussen de benen van je instructor. 'Are you all good?' Jaja... Het gaat goed... Ik geniet van het opstijgen en van t zicht. Op 5000ft zegt hij dat dit de hoogte is waarop seffes de parachute open gaat en hij vraagt om op zijn schoot te gaan zitten. Wanneer hij alles begint aan te spannen en vast te klikken, krijg ik t plots. Miljarde dzju, wat heb ik me nu aangedaan. Ik kijk naar buiten en we zitten mega hoog, in de wolken... 'Are you ready?' Jaja... Hij overloopt nog eens vlug de luttele instructies en trekt die deur open. F*******cking hell! OMG... Ik weet niet waar ik t heb... Zo hoog... Shit!! Nee!!! Hij hangt zijn been naar buiten en ik volg, linker en dan die rechter... Vanaf dan kunnen we elke seconde gaan... De adrenaline giert door mijn lijf... Ik weet echt niet waar ik t heb... Ik wil niet... Waarom? Nee... Ik ga dood... Onbeschrijflijk creepy gevoel. Hij leunt naar voren en daar hang ik... Shit, zo hoog... Een koude wind snijdt in mijn gezicht. 'Smile' zegt hij en hij zit met die go pro te spelen. Het lijkt een eeuwigheid te duren en ik hang daar maar te bengelen onder die vlieger, hele tijd denkend, please, ga nu... Please... Ik kan dit niet meer aan... Ga nu gewoon, jump astublief.... Ik wil hier echt nie meer hangen... Kan dit niet, please verlos mij uit mijn lijden... 'PATS!' plots laat hij zich los en worden we de lucht in gekatapulteerd. Mijn adem stokt, mijn maag keert om, het is alsof een ijskapsule zich rondom mij sluit, freezing koud. We spinnen de hele tijd rond en ik zie afwisselend de lucht en de grond, super snel op elkaar volgend en ik word kotsmisselijk... Ik wil controle maar ik word ongecontroleerd rond gespind, zonder iets te kunnen doen... Mijn mond is open en mijn tanden doen mega pijn van de kou. Wil mijn mond sluiten maar dat gaat niet, heel mijn huid trekt zich naar achter... Het tollen is gestopt en we vallen pijlsnel recht naar beneden nu. Tap, Armen wijd, shit... Wat een zicht... Wat een gevoel... Ik kan niks doen en laat me gewoon gaan... Afzien! Ik wil dat dit stopt... En tegelijk zo bijzonder... Da zicht... Die grond komt zo mega snel dichterbij, ongelooflijk snel... Creepy maar zo apart. En dan ineens een schok en een terug slag wanneer de parachute zich opent. Ik moe kotsen maar kan net op tijd frisse lucht inhappen. Ik voel mij zo misselijk en moet paar seconden bekomen. Adem in, adem uit... Ffffffff... Hij vraagt wel 5 keer of t gaat. Kan nie meteen antwoorden, ben gelijk helemaal aan t bekomen, en t kom van ver. T duurt even. Hij mompelt iets en lost enkele van die kabels en riemen. Wow, shit... Nu hangen we plots verticaal. Kon hij dat niet even vooraf zeggen... Hij neemt mijn handen en zet ze aan de parachute. Ik mag sturen. Pas dan schiet ik gelijk wakker en kan ik genieten, wat een zicht! Geweldig! Beetje sturen en spelen, naar rechts, naar links en daar is t strand gelijk al, komt aan een sneltempo dichterbij. Wow, dit is echt te gaaf! Nie normaal... 'Prepare for landing'. Oei, nu al... Begon gelijk net wa te genieten. We bengelen nog even rond voor we finaal draaien om te gaan landen. Ik moet mijn benen optrekken en hij komt met de zijne neer, heel smooth en zacht.
Moet efkes bekomen... Shit, wat gaaf eigenlijk maar heb wel afgezien... De adrenaline giert nog door mijn lijf... Super content da'k terug op de grond sta. Ik kijk naar boven en daar hangt de andere dame boven mij te bengelen. Heel even genieten...
En dan besef ik wat ik net gedaan heb, doorstaan heb, shit... Te vet! Cool!
I've done it, jiha. Check! But never again!