Aboriginals:wie zijn ze,wat doen ze,wat drijft hen

Aboriginals: 'wie zijn ze, wat doen ze, wat drijft hen?'

De naam 'Aboriginals' klinkt ons bekend in de oren. Hoewel, en ik spreek hier voor mezelve, het enige wat ik er van weet -lees wist- is dat ze donker zijn en ooit in Australia woonden en dat ze leuke 'kunst' hebben. Tot daar zowat mijn kennis...
Het onderwerp intrigeert me wel en nu en dan krijg ik vanuit BeNe ook wel es vragen over hen. Helaas moet ik meestal het antwoord schuldig blijven.
Ik ben tijdens mijn verblijf in the Outback even in de huid van Jambers gekropen en op zoek gegaan naar:
'Wie zijn ze? Wat doen ze? Wat drijft hen?'
Zijn ze er uberhaupt nog of zijn ze uitgestorven? Hoe leven ze? Waar zitten ze? Vanwaar komen ze? Hoe is hun relatie met de non-indigenous people? Hoe ziet hun toekomst eruit?

Hieronder een summary van mijn vijfdaagse zoektocht...

Aboriginals worden gedefineerd als 'members of the Aboriginal race of Australia', geboren op het Australische vasteland of Tasmania.
Er zijn er vandaag nog zo'n dikke 600.000 of een kleine 3% van de totale bevolking.
Northern Territory: 30%
Queensland: 4,2%
Western Australia: 3,8%
New South Wales: 2,9%
South Australia: 2,3%
Victoria: 0,9%
Meer dan 400 verschillende 'Aboriginal stammen' zijn gekend.
Er bestaan over 100 verschillende talen en de meerderheid is christen.
Ze werden gecategoriseerd door de Britse kolonie op basis van ras, op basis van hun fysieke karakteristieken.
Een genetische dna studie toonde aan dat de voorouders van de Aboriginals afgescheiden zijn van de Europese en Aziatische voorouders zo'n 70.000 jaar geleden.
Voor de invasie leefden ze all over Australia, hoewel de meesten aan de kust woonden.
Deze gemeenschappen onderhielden hun omgeving met grote zorg en heel duurzaam, om ervoor te zorgen dat ze heel het jaar door voldoende te eten hadden. Ze hebben een unieke relatie met hun land. Alles komt van het land af en is gerelateerd tot het land: planten, dieren, water, bergen, valleien, en zelfs de mensen. Ze leefden van jacht en visvangst en kenden de natuur en hun omgeving door en door. Ze waren meesters in het vinden van water adhv verschillende factoren, bijvoorbeeld de aanwezigheid van bepaalde diersoorten of planten.

Sinds de komst van de eerste Brit, captain Cook eind 18de eeuw, worden ze blootgesteld aan een wereld die onnatuurlijk is en helemaal anders dan die waarin ze al die jaren lang geleefd hebben. In de eerste decennia na de kolonisatie stierven er massaal aan ziektes die Europeanen met zich meebrachten. Door de isolatie van hun land, is hun lichaam namelijk niet immuun voor Eurasische ziektes. Velen werden vermoord in hun strijd om hun land. Tijdens de eerste 100 jaar na de invasie daalde de populatie naar schatting drastisch van ongeveer een miljoen naar 60.000.

Sinds de kolonisatie werd hun lang ingenomen, 'gestolen' of verwoest. Volgens de Britse en later de Australische wet gold het principe van 'terra nullius', land dat 'leeg' stond en tot niemand toebehoorde en dus legitiem kon ingenomen worden.
Hun land werd massaal veroverd en op vandaag zijn grote gebieden ingericht als Aboriginal reserves, beschermde gebieden waar abo's nog steeds door de government erkende eigenaars zijn van het land.
Vandaag leven de meeste in de steden, meestal in de achterwijken in erbarmelijke omstandigheden.
In de Outback werken velen op de veeboerderijen bij diegenen die hun land veroverd hebben. Anderen zijn erin geslaagd nog steeds op hun eigen landerijen te wonen en werken.
De meesten echter werken niet. Dat zie je hier in Alice Springs heel duidelijk. Als ik door de straten wandel, zie je ze overal hangen. Ze verzamelen in groepjes aan scholen, publieke gebouwen, supermarkten en parken. Als ik vraag waarvan ze leven, krijg ik als antwoord dat ze heel veel steun krijgen van de community, zowel van de local government als van organisaties die hen helpen.

De relatie met de non-indeginous people is goed en niet goed. Uiteraard 'haten' ze ons. We hebben hun land afgenomen, hun volk uitgemoord en hun natuurlijke habitat aangetast. Ze zien ons als invaders, moordenaars. Anderzijds worden ze op vandaag beschermd door de government en zijn ze nog steeds eigenaar van grote stukken land. Op de meeste plaatsen zijn toeristen toegelaten en daar pikken ze hun graantje van mee.
Sommige plekken zijn echter zo heilig dat ze het als misdadig beschouwen om er nog maar over te praten. De zogenaamde 'sacred sites' zijn beschermd onder de Aboriginal wetgeving. Als er een sign staat, is het verboden om het land te betreden, ook onder de federal law.
Bijna de helft van the Northern Territory (NT) is eigendom van de Aboriginals. Ten einde dit land te betreden heb je een 'permit' nodig. Die hadden we om het National Park te mogen betreden. Dit doen ze opdat de eigenaars kunnen bijhouden wie hun land betreedt en om welke reden. De verplichting tot het hebben van een betredingsbewijs is een fundamenteel recht van de eigenaars. Het helpt tevens in de bescherming van de wildlife, de privacy van deze mensen en onze eigen veiligheid. Wij zijn verplicht om het bewijs ten allen tijde bij ons te hebben als we op hun land zijn. Telkens we van onze camping sites terug het National Park in gingen, moesten we dit tonen. Vele Aboriginal communities hebben zogenaamde 'dry' areas, waar het verboden is alcohol te bezitten of consumeren. Toen we alcoholen gingen halen de tweede nacht, moesten we een speciale kaart hebben die Ryan bij de NT government moest halen. Zonder deze kaart kan je onmogelijk alcohol kopen.

Me: 'Waarom zijn die mensen zo dik?'
Jarenlang hebben ze geleefd van natuurlijke, organische producten, visjes, bessen, vruchten,... Met de inmenging van de Eurasische cultuur hebben ze toegang tot niet organische producten. Hun verteringsstelsel en metabolisme is daar niet op ingericht en hun lichaam kan dat niet verwerken. Ze zijn bijvoorbeeld gek op grilled chicken terwijl ze vroeger geen toegang hadden tot kip. In de woestijn lopen geen kippen rond... Op heden is er een huge probleem van diabetes. Hun gemiddelde levensduurte is afgenomen van 82 tot rond de 40. De meesten sterven van diabetes of andere ziektes die te maken hebben met hun huidige eetgewoonten. Door hun erbarmelijke levensomstandigheden hebben ze een veel hoger aantal kindersterftes en zelfmoorden. Door hun diepe wanhoop is zelfmoord de tweede doosoorzaak bij deze gemeenschap. Hun bevolkingsgroei is disproportioneel.

Hoe ervaren wij, toeristen, ze?
Ze zien er niet uit, ze stinken enorm, en ze zijn absoluut niet vriendelijk. Ik probeer te vermijden om ernaar te staren. Foto's nemen is volledig uit den boze. Nu, heb dat in Myanmar zelf aan de levende lijve ondervonden, dat is niet aangenaam natuurlijk.
Als Romi en ik buiten aan de bar een sigaretje staan te roken, worden we lastig gevallen door een man. Hij wil sigaretten. Ze zijn vijandig. Ze profiteren van de toeristen want de locals roepen gewoon 'fuck off'.
Als ik de eerste avond nog water en snackjes wil gaan halen, waarschuwt een jongen die hier werkt me om niet te ver alleen op straat te gaan lopen. Ze zijn niet te vertrouwen.
Ik heb me tijdens mijn 7 maand lange reis geen enkele, maar dan ook geen enkele keer onveilig gevoeld. Nu wel... Ik voel mij niet op mijn gemak. Vannacht moest ik om 1u plassen en er zaten er hier twee op ons terras. Geen idee hoe ze hier binnen raken want de hostel is uiteraard afgesloten en omheind. Ik voelde mij niet op mijn gemak, ook al hangt het hier vergeven van de camera's. Ze drinken, zijn de helft van de tijd 'high' van weet ik veel wat ze allemaal roken of nemen, en zien er monsterlijk uit. Dat wil je echt niet in den donker tegen komen...
Nee, het zijn geen aangename of gezellige mensen, wel integendeel...

Hoe ziet hun toekomst eruit?
Dat is een politieke aangelegenheid en daar spreek ik me geenszins over uit. Wat me wel duidelijk is is dat het hoofddoel is om de 'gap' tussen beide gemeenschappen te dichten, de gap op gebied van educatie, huisvesting, business, belastingen, eigendomsrecht, werkgelegenheid, enz...
En daar is precies heel wat politieke moed voor nodig. Ik ben ervan overtuigd dat er nog een heel lange weg te gaan is en dat de uitkomst onzeker is. Hopelijk zijn ze niet uitgestorven tegen dat ze ooit met een oplossing komen...