Even van het openbaar vervoer 'proeven'...

Busritje van Banyuwangi naar Malang

Na onze trip naar Ijen, douche en ontbijt en dan met bus naar malang. De dame van b&b zei 4uur, de heer aan het busstation 8u, uiteindelijk werd het 11u. Murm waren we alle twee bij het uitstappen.
Je hebt een driver en 2 mannen die niks anders doen dan door venster roepen waar we heen gaan en mensen laten opstappen. Bij iedere stop stapt er ook iemand op die waren aan de man brengt. Je houdt het niet voor mogelijk, plastic bassins, sneukels, drank enz... Ook bijna iedere keer iemand die denkt dat we het leuk vinden om een liedje te komen zingen. De bus zelf kost bijna niks maar als je iedereen geeft dan heb je rap het dubbele betaald.
Na 2 uren rijden, nog geen 100 km verder, stopt hij en ze stappen alle drie uit voor babbel en snackje bij lokale kraampjes. Wij gaan er uit voor eentje te paffen hoewel iedereen mag roken op de bus, niemand die daar iets van zegt.
De eerste helft van de rit is het menselijk maar opeens begint de driver toch beetje van zijn geduld te verliezen. Hij duwt een beetje verder zijn gaspedaal in en vindt zichzelf de king of the road. Iedereen moet wijken. Ik zit niet meer op mijn gemak! De scootertjes rijdt hij gewoon van de weg.
We hadden hem wel kort voordien geld in een flik zijn handen zien steken. Vond ik toch wel verdacht.
Daar aangekomen zoekt An een taxi naar ons welverdiende rustplaats. Elk van ons achter op scooter en weg waren we. Na 10 minuutjes ter plaatse, oef. Nog rap iets eten en dan in ons nestje.

Ritje van Malang naar Blitar

Beetje zelfde type maar na uurtje stopt hij bij tankstation. Vliegen we daar allemaal op propvolle andere bus. We konden zelfs niet zitten. Na veel stops komt er toch plaats vrij op achterbank dus konden we nog beter zien hoe de man die achteraan de mensen op en af de bus helpt tewerk gaat. De deur staat gans de rit open en hij hangt daar aan roept naar chauffeur wanneer hij moet stoppen en springt er al rijdend af, duwt letterlijk de mensen op of af en roept "gogogo" zodat de driver weet dat hij verder kan. 'K moet zeggen, op die manier bijna geen tijdverlies. Af en toe gaat hij geld ophalen, gaat weer naar openstaande deur en begint zijn geld te sorteren. Ik denk als hij nu even lost dan vliegt alles naar buiten, en ja daar vliegt een briefje!
Oef na 4 uren zijn we er! Nu nog hotelletje vinden. Geen paniek, wij met 2 grote en 2 kleine rugzakken in zo'n becak. Dit is een fiets met bak vooraan waar we onzelf en zakken induwen en een man van ongeveer 80 jaar duwt ons naar het hotel. Ik was wel beetje beschaamd moet ik zeggen. Had zin om aan de oude heer te vragen of ik niet moest steken.

Blitar - yokjakarta

Vandaag gaan we met de trein kwestie van eens wat anders uit te proberen. Wat gaat ons nu overkomen? 5 uur trein dus laat ons hopen..
Wablief... Proper, airco en veel ruimte voor ons benen. Wat een luxe. We vinden het zelfs een beetje te koud. Geen gezeur, na een uur of 3 brengen ze ons een fleeceke. Nu zijn we eruit, lekker warm. Het enige wat we nu nog hebben is honger en de winkelkar die af en toe passeert biedt eigenlijk geen spek naar onze bek dus gaan we nog een paar uurtjes op onze tanden moeten bijten. Om het uur passeren hier ook twee mannen met vuilniszak om alles op te halen, de derde keer waren ze zelfs met drie. Je kan hier dan ook van de vloer eten. Heb dat bij ons toch ook nog nooit gezien.
Ja, we zijn er, zoeken naar bordje exit. Je moet hier wel over de sporen lopen en wat blijkt, er staat een trein in de weg. Even wachten? Nee hoor, de treinwachter laat ons gewoon opstappen en langs de andere deur weer naar buiten gaan. Grappig gevoel was dat. Nu gewone taxi naar hotel want we zijn uitgehongerd.
Tot zover mijn ervaring met het openbaar vervoer op Java want spijtig genoeg zal het volgende vervoer het vliegtuig terug naar Belgie zijn!