Hué, waar je gewoon Nederlands kan praten...

Uitgeteld, somber & triest, met pijn aan de maag en na een heuse off-day kom ik gisteren avond aan in het Charming Hotel in Hué. Het hotel heeft zijn naam niet gestolen... Meteen komt er een lieve jongen ter hulp gesneld wanneer ik mezelf de taxi uithijs. Twee minuten later staat er een vers geperste mango juice en een lekker bordje vers fruit voor mijn neus en bij het binnen komen van mijn kamer, ligt mijn bed vol met goed ruikende rozeblaadjes. Van een 'charming' ontvangst gesproken. De eerste die dag die er in slaagt om een glimlach op mijn gezicht te toveren en meteen weet ik weer waarom ik zo terug naar Vietnam verlangde.
De hele dag niks gegeten en al heb ik geen honger, er moet iets door die maag wil ik morgen paraat zijn om te city hoppen. Dan maar een Westers pizza'tje, in de hoop dat mijn maag dit na 22d nog wel een beetje gewend is. Little Italy, gezellig resto'ke vol Westerlingen, of beter gezegd, vol Belgen. Voor en achter mij telkens 2 grote tafels met groepen Belgische toeristen. De klik is natuurlijk meteen gemaakt en een klapke in eigen taal doet natuurlijk altijd eens deugd, zeker als je net 12d met een Amerikaan op stap bent geweest.
Es vroeg de nest in en heerlijk geslapen, met slechts 1 pot-stop, bon, kan ik mee leven...
8u uit mezelf wakker en voel me weer fit, hoewel de maag nog niet klaar is voor een uitgebreid ontbijt.
Na het vragen of ik een fiets kan huren, komt er nog geen 2 min later al een Vietterke met een leuk trapperke aanzetten. Heerlijk, beetje fietsen, altijd ontspannend.
Hué, een klein pitoresk stadje in centraal Vietnam, Unesco wereld erfgoed, heeft zowat alles te bieden: paleizen, pagoda's en tempels, tombs, the Perfume river, een prachtige citadel, een heerlijke keuken, massagekes all over the place, leuke, hippe barkes en resto'kes. Dit is voor mij de perfecte binnenkomer na mijn ervaringen enkele duizenden kilometers westwaarts. Een levendige stad vol toeristen, vriendelijke mensen en heel wat moois te bezichtigen. Heb er zin in!
Tijdens mijn fietstocht langs de Perfume river, word ik aangesproken door enkele jonge Vietnamese meiden. Ze moeten voor school toeristen interviewen over hoe zij X-mas beleven in hun thuisland. Natuurlijk wil ik dit doen. Camera op mij gericht en 'shoot'. Dat wij thuis geen 'turkey' eten op kerstavond konden ze moeilijk geloven en dat de kerstman niet meer langs komt vonden ze precies ook maar een raar gegeven. Toen ze mij vroeg wat er in de kerk gebeurde op kerstavond, moest ik haar toch het antwoord schuldig blijven. Wel grappig... Goed om weten dat ze hier toch een beetje van de wereld leren kennen op school...
Aan de overkant van de rivier ligt de citadel, zowaar het hoogtepunt van de stad. Nagenoeg alle bezienswaardigheden en het merendeel van de bevolking hier leeft binnen deze 10km lange stadsomwalling. Je komt er enkel in door een aantal gigantische prachtige stadspoorten. The emperial enclosure, een citadel binnen de grote citadel zeg maar bevat al het moois wat deze charmante stad te bieden heeft. Bovendien een ware oase van groen en rust, heerlijk kuieren en genieten. In het Nederlands, want ik word omringd door groepen Belgen en Nederlanders, is wel leuk, praat heel makkelijk.
Na een uurtje of drie binnen deze muren toch wat verkoeling gaan zoeken op het water. Er zijn heel wat sights langs de rivier en het leuke is dat je gewoon kan kiezen wat je wel en niet wil zien en ze maken er een tripje op maat van. Even een goede prijs bedingen want na al deze tijd begin je wel wat besef te krijgen van waarde en je wordt er automatisch ook steeds beter in. Ze happen toch toe want anders hebben ze misschien geen eten vanavond...
Privé bootje, heerlijk zonnetje, genieten.
Bij het aankomen aan de pagoda stuit ik op een groep van ongeveer 30 man, luisterend naar een gids. Met de kennis van Frans, Duits en Engels kan je 9 vd 10 wel stiekem beetje meevolgen. Maar hoor ik dat nu goed? Spreekt die lelijkaard nu gewoon Nederlands? Ja hoor! Dit is bizar... En nog verdomd goed ook...
Leuk Nederlands stelletje ontmoet om samen deze site te bewonderen, gezellig!
Bijzonder mooi ook trouwens, dit is wederom genieten.

Na de boottocht nog een tourtje door de stad, damn wat hebben ze hier leuke, hippe, mooie resto'kes en barkes. Wat een gezellig stadje. Helaas zal het voor mij vandaag niet de total package zijn want de darms moeten rusten... Frustrerend... Dan maar weer op safe spelen en een westerse club sandwich. Tafel naast mij, een jong Nederlands koppel die een sabatjaartje hebben genomen, alle 2 hun baan opgezegd om een jaartje te gaan reizen door Azië. Hebben hier gewoon een scooter gekocht en zijn 2 maanden door Vietnam aan t cruisen. Geweldig toch!

Tja, dineren zit er helaas niet in vanavond dus dan maar een massage, ook nie verkeerd natuurlijk...
De jongen aan de kassa vraagt as usual 'where you from?' 'Bi' (in t Vietnamees is alles veel korter e...) ah football, good team en spontaan noemt hij nagenoeg al onze rode duivels bij naam, begint daar een heel verhaal over het mindere seizoen van Hazard bij Chelsea en zijn slechte verhouding met Morinho, erna een heel verhaal over Kompany en Courtois. WTF??! Als ik hem vraag hoe hij dit in godsnaam allemaal weet, antwoordt hij dat hij dagelijks de katerne van het buitenlands voetbal leest in de Vietterse krant. Het is nu niet de eerste keer dat ik merk dat België hier vooral bekend is om ons fameus voetbalteam, maar die kerel weet gewoon meer dan de gemiddelde Vlaming... Hilarisch! Nu t is natuurlijk beter om internationaal bekend te staan voor je uitmuntend presterend voetbal team dan voor een psycho pedofiel. Onze rode duivels zijn er in geslaagd om het hoofdstuk Dutroux voorgoed af te sluiten. Da's nog ne keer een prestatie!
Bij het wassen van mijn voeten, zitten ze met drie naar mijn voeten te kijken en vraagt er eentje of ik een pedicure wil. Tja, die dodentocht laat nog steeds zijn sporen na en na 22 dagen op slippers en blote voeten reizen, zien die fussen er natuurlijk niet te proper meer uit. Maar zelf besef je niet meer dat het zo erg is, zou confronterend moeten zijn, maar dat is het al lang niet meer, who cares? Heb hier al ergere landstinkers zien rondlopen...

De moraal is weer helemaal top en voor wie het nog niet door had: Vietnam, you make my day!

Jammer dat het maar een blitsbezoekje is want morgen ochtend vroeg de bus op naar Hoi An, het zusje van Hué, 145km zuidwaarts.

Ga mij nog beetje inlezen...

Fijne dag daar in BI x