12 apostelen, loeiende koeien en Sint-Bavo...
24 Mei 2016 | Australië, Port Campbell
Wanneer ik in mijn driekwart broekske met slippers buiten kom, schrik ik me rot, f*cking koud! Het museum ligt achter de hoek dus ga t mij riskeren. Na de helft moet ik beginnen lopen want t is amper 10 graden en mijn tenen en lippen zien blauw. Afzien!
T is nie waar, de scholen hebben ook massaal hun weg gevonden naar the Melbourne Museum... Al die kids...pfff... 6 verschillende thema's en uiteraard word ik meteen de 'rainforest' in gezogen. Damn, weer in ne frigo! Vlug dan maar... Geen kids te bespeuren hier... Ben mij ne koffie gaan halen om mijn dooie vingers te ontdooien. Ja, nee e, geen koffie in de rainforest. Da mag nie... Memmers!
Na een uur of twee voel ik mij plots vree slapjes, sta te draaien en kan het lawaai van die 100den kids nie meer verdragen. Kan me niet meer concentreren. Bovendien heb ik t nog steeds koud. Ik besluit even naar buiten te gaan, freezing cold dus loop terug naar t hotel om even bij te komen. Ben kapot en voel mij niet goed, ga even liggen. De koe ligt ook weer in bed... Het is 1pm... Heeft die nu echt niks anders te doen? Kom je es naar Melbourne om een weekje dag en nacht in een stapelbed te komen chillen, gezellig... Als ze begint te snurken, heb ik t gehad. Kan dit even niet meer verdragen. Mag ik nu niet eens een half uurtje op mijn gemak tukken?! Ik heb geen oog toe gedaan en moet morgen op trip voor 14u. Ik moet slapen vannacht! Voor ik terug naar t museum ga, ga ik langs de receptie voor een upgrade tot een private room voor 2 nachten. Ik ben doodop en ik moet echt eens goed slapen. Heb nog zo'n vol programma de komende 2 weken en als ik oververmoeid ben, geniet ik er maar half van.
Terug het museum in... Om 5pm komt een meet me aanmanen om naar buiten te gaan. Wow, ik loop hier al de godganse dag in dat gebouw rond... Tja, ne mens wordt er niet stommer van natuurlijk. Voldaan en heb t gevoel dat ik de lessen geschiedenis, aardrijkskunde en biologie van 6 jaar Sint-Bavo in een notedop heb herbeleefd vandaag.
Ga nog een heerlijk licht Vietnamees platje eten en gaan genieten van mijn private room. Heerlijk! Even rustig op een normaal bed kunnen liggen zonder gevriemel, laweid en loeiende koeien onder mij. Zalig! Mijn toiletzak eens op een tafel kunnen neerzetten, mijn kleren over een stoel hangen, een nachtkastje, een extra deken en handdoek... Wat een luxe! Voel me stukken beter en heb t gevoel dat ik eens mega ga slapen vannacht...
Da wekkerke om 6u piekt maar ben fit. Moet ook want zal pas tegen half 10 vanavond terug zijn. Het is een druk programma en vooral veel kilometers vreten vandaag.
Busje is goed gevuld en we zijn met man of 20, gelukkig helft backpackers. Sluit me aan bij Nederlandse jongen, Canadese jongen en Britse meid.
De gids zegt dat we even de tijd nodig hebben om de stad uit te rijden en voor hij zijn zin heeft afgemaakt, ben ik al ver weg... Als we op de Great Ocean Road komen, maakt hij ons wakker om van het zicht te genieten. Prachtig maar ik mis de zon... Zou zoveel mooier zijn met warme straaltjes. Hoewel ik al zoveel sunny beaches heb gezien en dit eigenlijk ook wel karakter en charme heeft. Maar heb geen jas en t waait nogal, brrrrr...
Na een 6-tal stoppen op lookout points, dorpjes, beaches en wildlife spots, komen we bij het hoogtepunt van de dag: Port Campbell National Park: grote kliffen en het absolute hoogtepunt, the Twelve Apostles, grote rotsen, die afgescheiden en achter gelaten zijn in de oceaan. Het zijn er eigenlijk maar 8 meer, van tijd tot tijd breekt er eentje af door erosie. Dit is echt prachtig en de zon schijnt! Ik heb het groepje achter mij gelaten en wil dit even alleen beleven. Ik geniet en bedenk me 'I've made it'. Ben zo gelukkig dat ik toch Melbourne en de GOR aan mijn lijstje heb toegevoegd.
Wat een land toch, zo'n uitgestrekte, prachtige natuur. De foto's spreken voor zich...
Het is inmiddels half 6 en we zijn op ons verste punt van de dag en moeten nog zo'n 300km (hebben niet de hele route gedaan) terug... Lang nagenieten en bijslapen...
Was een lange dag maar heb er echt van genoten. Zoveel moois weer gezien, veel beestjes ook. Vogeltjes voederen, koala's gespot en op de terugweg moest de chauffeur plots heel hard remmen voor een grote kangeroe die even de weg over huppelde... Tja, het is een reusachtig land maar alles wordt solidair gedeeld...
Zalig genieten weer in mijn klein kamertje alleen...
-
27 Mei 2016 - 18:00
Madre:
Blij in je plaats dat je voor een kamer gekozen hebt zodat je beetje kan rusten want met al die koeien lukt dat nooit. -
27 Mei 2016 - 20:52
Smurfin:
Hi, zit een paar verslagen achter, dus ga hier niet te veel tijd verliezen want wil verder lezen. Ik vind de Australische soap echt heerlijk om te lezen...ze worden even verslavend als neighbours! X
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley