Fraser Island: veel kippen & een beetje zaad...

Ik zou beginnen in Sydney en dan wel zien... Toen ik in Byron Bay was, mijn eerste stop na Sydney, zat ik voor het eerst in dé 2 backpackers hostels van Australia, eerste drie nachten in YHA en laatste drie in Nomads. Dan word je ook al heel snel ondergedompeld in dat echte backpackerswereldje. En ik moet eerlijk toegeven, ik moest er toch weer even heel erg aan wennen. Was van Singapore (dec) geleden dat ik in een dorm geslapen had. En zeker de laatste maanden in Indonesia en KL had ik t me iets comfortabeler laten geworden...
Al die jongeren waren daar hun trips aan het boeken naar Fraser Island en Whitsunday Island, jullie inmiddels wel bekend van mijn foto's. Het zijn 2 top attracties van de East Coast en je moet dat in een soort package doen. Het zijn beide beschermde natuurparken en je mag daar niet zomaar op je eentje gaan rond huppelen. Bovendien boek je deze best maandje op voorhand want uiteraard ben je niet de enige die dat doet. En de niet-backpakers die vaak hun reis maanden van tevoren door een travel agency laten vast leggen... Ik ging dat wel doen als ik in Brisbane was, tijd zat dacht ik. Benny en Gabs hadden me contactje doorgegeven en ging es gaan luisteren. Er zijn telkens een drietal formules waar binnen je dan nog enkele keuzes hebt: budget, mid-range en luxe. De travel agencies die tot de Greyhound (de bus company) groep behoren zijn uiteraard gericht op backpackers en bieden dus geen luxe formules aan, logisch, zou niet echt verkopen. En kan ook mijn portomonee niet aan...
Je kan Fraser in 1 dag doen, blitsbezoekje, in 2 dagen met premium bus, of in 3 dagen met camping formule. Ik twijfel tussen de twee. Doe liever 2d/1n formules. Maar Shane beschouwt mij als een jonge backpackster en overhaalt me om de camping formule te nemen. Je hebt meer tijd om van alle highlights te genieten, moet niet na 20 min die bus weer op, meer flexibiliteit, je rijdt per 4WD ipv mee ne reisbus en uiteraard meer fun en amusement. Allrighty, why not... Zit er nu toch al tot aan mijn kniëen in...
Als ik om 4pm versuft uit die bus in Hervey Bay, de uitvalsbasis voor Fraser Island, rol, schrik ik even van de temperatuur. Finally! Goe weer! Hervey Bay ligt zo'n 1210km boven Sydney en dus op iets minder dan de helft van de totale afstand die ik op de East Coast ga doen. Het mag dus wel al es wa beter weer worden...
De pre en post nacht in de hostel zat mee in de package en die ligt gelukkig naast de bushalte. Een wirwar van jonge mensen loopt daar in en uit, er staan wel 50 mensen aan die ckeck-in balie. We zijn met een hele meute uit die bus afgestapt, allemaal om de Fraser tour te gaan doen. Vlug inchekken want om 4.15pm briefing in de lobby. Ik kruis nog Leentje, een Belgisch meisje die ik in YHA Byron Bay heb ontmoet en waar ik avondje mee op zwier ben geweest. Ze is net terug en verzekert me dat het top is. Ze is ook Nederlands aan t praten met ander meisje, even spotten...
Als ik de groep even doorlicht en elkeen even een voor een gadesla, denk ik bij mezelf, damn, ik ben hier echt wel weer dik de oudste! Gemiddelde leeftijd: 22-23. Bovendien 85% vrouwen, pfff, heb ik nie graag... Heb graag wat testosteron rond me... Is beter voor mijn algemene gemoedstoestand. Word knettergek van zo'n kippenhok.
We krijgen een korte briefing en moeten erna zelf groepjes vormen voor de auto's morgen. Vanavond moeten we alle boodschappen gaan doen (wat we best samen doen om de kosten te drukken...), lunchke en ontbijt voor morgen klaarmaken en drank inslaan. Pfff, ik wil gewoon gaan chillen... Maar hij waarschuwt ons dat er niks te vinden valt op Fraser, geen ATM, geen shops, geen gsm bereik, enkel zand...
Ik ga meteen naast de Nederlandse meid (Anna) zitten en we groeperen met 5 Britse meisjes. Bij het maken van de boodschappenlijst wordt het meteen duidelijk dat ze hier allemaal krapjes leven. Even aanpassen en hun laten doen en af en toe stiekem iets toevoegen aan ons lijstje. Als ik iets extra wil, koop ik het me wel zelf apart. Zolang er maar boter, vlezen, mayo en goeie wijn mee is, de rest kan me feitelijk niet schelen. Die goedkope 'goon' (de goedkoopste rotzooi van wijn in een karton) kunnen ze steken waar ze willen, daar grijp ik met geen tang naar. Je krijgt al koppijn van de geur alleen... Een kar vol voor 3 ontbijten, 3 lunchen en 2 diners: 30aus de man, oftewel 20eur. Wow! Da's sterk! Zou ik alleen niet gekund hebben... Al die lekkernijen waren daar al naar mij aan t lachen in die supermarkt... Voor de wijn hebben Anna en ik ons afgezonderd van de groep en 2 doosjes van 20aus gescoord. 'Life is too short to drink bad wine'! Als de trip tegen valt, heb ik tenminste nog iets om 's avonds van te genieten...
Volgende ochtend worden we om 5u gewekt, my god... De ressorts van die matras staan in mijn rug geschroeid, pijnlijk. Piekt even maar heb er wel zin in. Onze gids is nogal moody... Amai. Blijkt dat hij t echt niet heeft voor Duitsers en toevallig is zo'n 75% van onze groep Germanen... We moeten nog vertrekken en hij is al pissed off... Dat belooft...
Met die meiden die jeep in. Wijzen bak en nog vrij comfi. De helft is van Manchester en ik moet even schakelen om ze te kunnen verstaan. Man, wat een taaltje! En kletsen dat die doen... Allemaal meisjes van tussen de 21 en 23 jaar, even klikje maken...
Op de ferry is het al genieten, het zonnetje schijnt en het zicht is prachtig.
Fraser Island is het grootste zand eiland ter wereld, 120km op 24km. Het is volledig 'national park' en Unesco erfgoed. Je mag er enkel met 4WD op rijden. We beginnen 'in land', daar mag je max 30. Je kan ook niet sneller, t is gelijk een rally parcours, super. Af en toe zit er es eentje vast of schuiven we even de forest in. Wel fun en heel bijzonder. Maar overal zand!
Er zijn tal van meren die zo zuiver en helder water bevatten dat je er bijna kan van drinken. Prachtige kleuren. In een van de meren groeien tea trees. Het sap van de bomen is zoals bloed waardoor het meer deels rood kleurt, spectaculair. Het ruikt naar een thee'ke. Helaas is het weer niet top en dus vrij friskes om te plonzen...
Als we het eiland overgestoken hebben, komen we op het strand aan. Surrealistisch en waanzinnig. Je rijdt gewoon naast de zee op het strand, prachtig zicht. Je mag echter niet in de zee zwemmen want er zijn teveel haaien en sting rays. Noosa was eigenlijk de laatste plek op de East Coast waar je nog de zee in mocht. Vanaf daar tot helemaal in het noorden kan je niet meer in de zee zwemmen, dodelijk...
Heb dus eigenlijk geen enkele keer in de zee gezwommen, of te koud, of aan t hiken...
Als we bij het kamp aankomen, moet ik even slikken. I hate camping! Ik haat tenten! Maja, t hoort bij t avontuur. Gewoon zorgen dat ik gaar genoeg ben voor ik dat kreng in moet.
Het hele tentenkamp is afgezet met elektrische afsluiting. Er wonen namelijk dingo's op Fraser, een soort hond/wolf beestje dat wel eens agressief kan uithalen. De wc is buiten de afsluiting en als we moeten gaan of een nachtelijke strandwandeling willen maken, moeten we een dingo stick, een houten stok meenemen om ze te verjagen, gezellig... In Leentje's kamp zaten ook slangen en huge spiders, cool!
Vlug die burgers op de bbq en fretten. Hoe simpeler en vettiger, hoe prettiger! Beetje zand ertussen, maja, daar is nog niemand van gestorven...
Ze hadden ons aangeraden 'meer' drank mee te nemen dan je gewoonlijk zou berekenen. Anna en ik hebben 8l mee voor 2 avonden. Zij drinkt niet zoveel dus daar zouden we wel moeten mee toe komen. Iedereen zit beetje in zijn groepje en om het vuur wat aan te steken, stelt onze gids een of ander drankspelletje voor. Ik voel me terug 21 en doe gewoon dapper mee. Iedereen moet zijn leeftijd vertellen en het gaat van 18 tot 26 met één enkele uitloper... All eyes on me natuurlijk... Ach is wel grappig want op een of andere manier krijg je sowieso op een natuurlijke wijze respect en wat aanzien van de groep. Ze vinden het heerlijk om mijn verhalen aan te horen en als ik over het bezoekje van madre vertel, krijg ik er zelfs eentje aan het huilen. En ondertussen schuift da eerste kartontje wijn lekker door. Die Britten nemen het voortouw en sleuren die hele groep mee. Beth, onze chauffeur blijkt toch een dikke vijs los te hebben. Knettergek maar ik moet er vree mee lachen.
De helft is al gaan pitten en er stelt er eentje voor om op t strand te gaan zitten. Pikkedonker dus een waanzinnige sterrenhemel. Heb nood aan wat mannelijk gezelschap dus blijf plakken met een Franse en Duitse jongen. Als we terug naar het kamp gaan, is iedereen gaan slapen. De Franse vervoegt zijn wederhelft in zijn tent en als ik in de tent mijn tandenborstel ga halen, zie ik het echt niet zitten om als 4de mij tussen die mensen te murwen in zo'n klein tentje. Bovendien is het er tettenheet! Ik sleur die mat ervan tussen en ga terug naar de centrale plek. De Duitser had blijkbaar t zelfde idee en ziet dat kreng ook nie zitten. We leggen ons lekker buiten naast de bbq onder de sterrenhemel. Supermooi en gezellig. Af en toe schrik ik op van wat geritsel om me heen. Nee, best gewoon niet kijken... Dat is nog eens kamperen! Het is inmiddels 3u en ik ben volledig gaar. Amper 3u later word ik gewekt door het lawaai van onze gids die alles in gereedheid brengt voor een nieuwe dag. Om 7u moet iedereen aan de ontbijttafel zitten. Tegen half 7 snuif ik een vreemd geurtje op. Een Duits koppel staat daar zijn eerste tuutje te roken. Fuck, ik zou slecht komen... Mijnen bek zit vol mee zand, mijn oren, mijn haar, tot in mijn onderbroek, overal zand...
De eerste stop is een meer waar we ons mogen in 'douchen'. Elli Creek, een prachtige, heldere stroom, maar ijskoud, freezing! Maja, t is even bibberen of lopen stinken. En ik wil vooral even ontzanden... Quick like a bunny even door het water spetteren om de nodige plekjes te reinigen. Katerke meteen weg gespoeld, amai. Voel mij herboren als ik eruit kom.
Volgende stop is een soort mini dorpje met een resort en allerlei shopjes. 'Wow, they lied to us!' Koffie! Mega! Iedereen dol gelukkig en volop aan de koffie en koeken, pie, donuts,... Gsm chargen, watertjes vullen. We zijn gelijk een bende sauvagen die daar aankomen. Het brood dat we gekocht hebben is niet te vreten en de kaas is erger dan mijn slipperzool. Even wat lekkers scoren!
De hele dag rijden we over het strand en er zijn verschillende stops met prachtige meren, een scheepswrak, een lookout point en... Een verrassing... Plots stoppen we aan wat een luchthaven moet voorstellen. Ze hebben een strook strand afgezet en er staan 3 kleine sportvliegtuigjes klaar. Wie wil, mag boarden en een rondje vliegen over de zee en over het hele eiland, voor een 'kortingsprijsje voor backpackers'. Slechts een kwart van de groep kan zich dat veroorloven, zo zielig. Ik twijfel uiteraard geen seconde! Gaaf! Prachtig uitzicht. Wat een mooie natuur! Dit is genieten en ik heb geen seconde spijt van deze trip. Beth was ook mee en had daar al die piloot met verschrikkelijke lange, witte sokken aan den haak geslaan, hilarisch kind.
'S avonds hou ik mij wat rustiger... Anna is super nerveus want Ajax speelt kampioen vanavond... Of niet... Ze heeft een klein beetje signaal en wordt op de hoogte gehouden door familie. Die bende is weer losgeslagen wild en op een gegeven moment heb ik t gehad. Las ergens in een hostel paar weken terug: 'if this music is too loud, you're too old' of zoiets... Wel ja, voel me toch beetje te oud voor t geleuter en kabaal dat ze produceren. Ik excuseer me bij Anna want de wedstrijd is nog niet over. Vind mijn matje niet meer en t wordt dus op de grond slapen... Zand, zand, zand...
Beetje later komt ze me toch vervoegen en we vallen als een blok in slaap. In het midden van de nacht word ik wakker met de triestige woorden 'Ajax is geen kampioen...' Ze is verdrietig en ontroostbaar. Snap ik... Hoe kunnen die kiekens da nu laten liggen?! T is dat ze t niet verdienen... 'S ochtends hoor ik opnieuw dezelfde woorden, op een sleepy, jammerende toon: 'Ajax is geen kampioen'... Ik dacht dat ze een off day tegemoet ging maar al snel is ze weer helemaal opgemonterd bij het zien van al die hangover kippen. Kamp opruimen en terug die wagen in naar Lake McKenzie, wow, prachtig. Wat een kleuren. En t zonneke schijnt. Iedereen neemt eerst een lekker verfrissend 'douchke' en ploft erna op zijn handdoek neer op t strand, genietend van t uizicht of gewoon om bij te pitten... Helaas mogen we hier maar een uur blijven. Onze gids heeft er stiekem al 1,5u van gemaakt. Hij zelf vloekt ook op die kut regels... Terug richting baai. Er net naast is een groot resort voor de luxe formule. We stoppen daar om te lunchen. Zie die mensen kijken als we daar allemaal op blote voeten, half naakt, stinkend toe komen. Hilarisch. De pizza is eigenlijk nie te vreten maar t smaakt toch na 3d kamperen...
Ik ben toch blij als ik terug in de hostel aankom en even van die jeugdelijke herrie af ben. T is genoeg voor de ouwe doos. Even chillen, rust... Een tukje... En vooral: da zand afspoelen!
Als ik beneden kom, hoor ik Iemand heel blij 'hey An' roepen. En ja, daar zitten ze, Benny en Gabs. Ze zijn net toegekomen en beginnen morgen aan hun trip. Wist van niks en had eigenlijk niet gedacht dat ik ze nog zou zien, dat ze mij nog zouden inhalen. Gezellige avond weer, rest van de wijn genuttigd en Beth weer op haar best. Ging es vroeg slapen...
Zo 3 dagen tussen een bende jonge twintigers gaan kamperen is toch ook een belevenis. Op backpacken staat nu eenmaal geen leeftijd... En al zag ik er in t begin toch wel beetje tegenop, ik kan nie anders zeggen, ik heb mij goed geamuseerd mee die bende chicks en dat minieme zaad present...

Wou es goed slapen maar om 7.30u staat Beth aan mijn bed te schudden om dag te zeggen. Ze is nog half dronken maar moet alweer de bus op. Ik draai me nog even uurtje alvorens uit te chekken. In backpackers hostels moet je altijd om 10u uitchekken... Dik tegen mijnen tap dus om es uit te slapen. Als ik beneden kom, is de helft van de groep al vertrokken. Anna en ik nemen pas vanavond de nachtbus en hebben dus dagje chill...
Het kost me 3u om mijn foto's op te laden. Mijn facebook app is van mijn gsm af en krijg hem er niet meer op. BlackBerry ondersteunt mijn oude toestel niet meer, dikke pech.
Ook 'what's app' en mijn 'berichten' zijn er al af, al is dat om geheugen vrij te maken voor mijn 6000 foto's... Kan dus geen appjes of gewone berichten meer ontvangen.
Sinds ik in Australia ben, werkte die what's app toch nie meer. Enkel nog te bereiken via facebook messenger... Tja, keuzes maken. Zal een nieuwe gsm worden...
Al gauw liggen we met de helft te pitten in de zetels, iedereen is kapot... En nog steeds: overal zand...
Om 6pm staan we met een bendeke aan de bushalte voor een nieuwe nachtelijke busrit van 14u... Slapen ga k doen, that's for sure! Zand of nie...

Slaapwel x