Genieten van een ongerept pareltje natuur/cultuur - Reisverslag uit Nyaungshwe, Myanmar van An D'hont - WaarBenJij.nu Genieten van een ongerept pareltje natuur/cultuur - Reisverslag uit Nyaungshwe, Myanmar van An D'hont - WaarBenJij.nu

Genieten van een ongerept pareltje natuur/cultuur

Door: An

Blijf op de hoogte en volg An

04 November 2015 | Myanmar, Nyaungshwe

Terwijl ik letterlijk elke seconde een of ander 'schattig' insectje van me afsla, wil ik jullie toch even laten genieten van een stukje ongerepte natuur/cultuur...
Inle Lake, een gigantisch meer waarrond verschillende local villages zijn ontstaan. Een oase van rust...
3 'activities' opties: een toeristische boottocht, een fietstocht rond het meer, of een trektocht in de bergen van meerdere dagen. Ik reis niet langer alleen nu dus er moeten compromissen gemaakt worden. Stap 1: hoeveel tijd hebben we? Stap 2: wat zijn de weersomstandigheden en finally stap 3 (wat in tegenstelling tot wat we gewend zijn ondergeschikt is aan de 2 vorige) wat willen we? 'Hij rijdt met de brommer en ik rijd met de fiets... Wat een zorg en kommer...' Of toch niet...
Hij wil hiken, ik wil eigenlijk bootje varen maar de zon is ver van aanwezig dus besluiten we toch maar de fiets te nemen voor dag 1 en de benen voor de 2 volgende dagen, snel en diplomatisch beslist, me like!
Fietstochtje langs het meer en een tweede kennismaking voor ons met de lokale leefwereld en gewoonten... Regels hebben ze hier niet, ze zijn straatarm, ze zijn volledig zelfvoorzienend maar dan kom je bij een kinderschooltje aan en dan zie je die kleine, mooie, lieve kids met een Sint-Bavo uniformpje aan... Dit meen je niet?! Witte shirt, groene rok, ja, ja, nostalgisch momentje...
In de natuur en toch ogen tekort, prachtig landschap en heerlijk om naar die mensen te kijken.
Paalwoningen in het water... Wij hebben een auto, zij hebben een gammel bootje met peddel... Hoe kan je nu zo leven, denk je dan, maar geweldig om te zien... Respect!
Het meer is helaas te groot voor een lus, dus dan toch maar de boot in om halverwege het meer over te steken, was dat genieten! Prachtig, what a view! Wat een rust!
Eens aan de overkant kruisten we een Spanjaard die net van een wine tasting had genoten, enfin, meer van de omgeving bleek dan van de wijn zelf. We zijn natuurlijk wel al ne keer iets gewoon ee! Alsnog klonk het woord 'wijntje' alsof er straks een engeltje in mijn mond ging pissen. Damn daar had ik nu eens zin in! Fietske een paar versnellingen hoger en hup die berg op. Het wine monastery lag op een heuvel, in een ronduit prachtige omgeving. Het was alsof je in een schilderij van Monet stapte, waanzinnig mooi. Maar we zijn natuurlijk voor den drank gekomen ee, dus maar meteen de hele tasting besteld. Achtereenvolgens kregen we een Sauvignon blanc, een Muscat, een Tempranillo-Shiraz en een 'Late Harvest' te proeven. Miljarde djzu, hoe kan je zoiets nu toch verknallen! Ik zal hierbij meteen het gezegde ontkrachten: de pis van een engel smaakt helemaal niet goed, verre van! Alleen de Late harvest was nog wel te drinken, dus geef ons dan maar een glaasje van dat spul. Het waanzinnige uitzicht nam dan toch de overhand en een uur lang geweldig genoten van een onvergetelijke view! Wow!
Terug in het dorpje, begon ons maagje te knorren en ik ben ne gemakkelijken eter, dus ik laat de keuze aan hem over. Zijn standpunt is: eten waar er zoveel mogelijk locals bij elkaar zitten, dan is t zeker goe en vers. Zit wel wat in natuurlijk! Wel, da's nu es eentje om te onthouden, want het eten was simpel maar ooh zo lekker! Een ding wen ik niet aan. Ze staren je aan alsof je lepra hebt. Rondom ons, 3pm, allerlei groepjes mannen pintjes aan het drinken en op tabak aan het kauwen. Jezus, hebben ze hier geen tandartsen of zo??!! Die tanden!!! Donkerbruin met rood van dat spul waar ze de hele tijd op zitten te kauwen en dan gewoon naast hun uitspuwen... Enfin, de tanden die er nog inzitten... Geweldig toch om mensen te kijken... We (de locals en wij) staren dan maar gewoon naar elkaar en genieten van de wederzijdse unieke ervaring die we meemaken.
Chill dagje, geweldig genoten van de rust en paar uurtjes gewoon niks doen, chillen, praten en andermans cultuur opsnuiven...

Dit is genieten van een ongerept pareltje natuur en cultuur...

Next morning 7am: de tuk tuk in voor de 2d hiking trip in de bergen. Na het prachtig stukje natuur dat ik gisteren had mogen aanschauwen, had ik er wel zin in!
Eerst een 4u durende treinrit voor maar liefst 16km, da kan niet? Als je bij ons 4u met de trein reist, wil je deze rit voor geen geld van de wereld terug te voet stapen, it would take you weeks!
Het stukje landschap dat we te zien kregen was meteen een tweede bevestiging waarom Myanmar zo'n pareltje is, geweldig mooi! Je beseft amper dat je 4u lang door elkaar geschud wordt... Elk tussen station heeft zo zijn eigen lokale markt. Bij elke stop komen ze de trein opgestapt met manden vol lekker verse groenten, kruiden, thee, fruit...
Kalaw, hier moeten we eruit. Vanaf hier is het ongeveer 14u terug stappen naar Inle Lake, verdeeld over 2d. De eerste 45min stap je steil naar boven, miljarde!! 'Ging ik niet stoppen met roken op deze trip? Waarom heb ik dat dan nog niet gedaan???' Eens boven, stap je up and down, lekker te doen. Die kerel stapt om te overleven, een tredje van zo'n 6/u en zeker niet opkijken... Af en toe vraag ik hem toch eens om te stoppen om toch te kunnen genieten van een ongezien landschap vol rice terraces, verse groenten en kruiden zoals bloemkool, sla, boontjes, mosterd, tomaatjes, morning glory, pepertjes, sesamzaadjes, gember...
Ik kon maar niet stoppen met denken ' t'is te hopen dat ze dit vanavond allemaal voor ons gaan klaar maken'.
Na 6u hiken komen we aan in de local village waar we de nacht gaan doorbrengen. Net op tijd want in een mum van tijd is het stekkedonker. Bezweet en uitgeput smaakt zelfs een warm pintje want je had nu toch niet gedacht dat ze hier een koelkast zouden hebben? Twee Duitse zusjes vergezellen ons en al gauw komen we uit bij de huidige vluchtelingen problematiek die onze beide landen bezig houdt back home. Angela Merkel blijkt vrij aimabel te zijn bij de Duitse bevolking, maar ook haar populariteit kent zijn grenzen...
Diner is served! Wow! Mijn dagdroom wordt werkelijkheid. De tafel is gedekt en gevuld met zowat alles wat ik mijn ogen de kost had gegeven die middag! Lekker, verse groentjes, overheerlijk bereid. Sergio was er even niks tegen! Delicious!
Benieuwd naar waar we zouden slapen. Ik had er wel goede hoop in want mijn eerste homestay in Sapa was reuze mee gevallen.
Helaas... Een muffig hok vol stof en uiteraard, vol beestjes... Waarom had ik ook weer mijn musquito netje mee op deze trip? Hiervoor dus, maja, je gaat niet hiken met een rugzak vol overbodig grief. In deze bleek dit absoluut geen overbodigheid te zijn maja, kiezen is verliezen...
Slapen zou ik toch doen en... Deden we ook, like a baby.
De volgende ochtend was letterlijk een koude douche. Zei ik douche? Hmmm, not really...
In het midden van het 'pleintje' stond een vat met regenwater. 'This is your shower' ik dacht dat ze een grap maakten, nee hoor! De een heeft koffie nodig om van zijn ochtend humeur af te komen, wel ik een wasbeurt. Dus dan toch maar als enigste in mijnen bloten dat plein op en mij verkwikken in natuurlijk 'bron' water. Ik schrijf het alsof het mij niks deed maar ook mijn relativeringsvermogen kent helaas zijn grenzen...
Heerlijk ontbijtje en klaar voor de komende 8u terten...
Alleen had ik dit nooit gepland maar ik heb enorm genoten en graag had ik mijn smurfin erbij gehad want jij zou oh zo ongelofelijk mee genoten hebben! Heb veel aan jou gedacht toen. Dit zou je geweldig gevonden hebben!
Amazing view, prachtige landscapes, geweldige ervaringen in de lokale dorpen. Het is wonderbaarlijk hoe deze mensen leven en hoe ze werkelijk alles uit de natuur halen en vervaardigen.

Wat een geweldige ervaring weer!

Wat een geweldig ongerept pareltje natuur en cultuur!

Oh Myanmar, je bent zo onbeschaafd maar oh zo mooi!

Btw: kan helaas geen foto's toevoegen vandaar de velen op facebook
Btw: COBW!
Btw: Maris en Rainne, veel sterkte na het vertrek van Barry deze week, heb al veel aan jullie gedacht!
Btw: vandaag de tempels in Bagan bezocht maar morgen nog part II
Btw: fijne vakantie smurfin
Btw: heerlijk genoten van de facetiming vandaag...
Btw: nogmaals dank voor de leuke reacties!

Xxx






  • 06 November 2015 - 16:17

    Madre:

    Mijn dhontje,

    Weeral super om je verhalen te lezen, maar was ook super content dat ik je zag via face time. Leve internet! Dikke zoen

  • 06 November 2015 - 16:52

    Marleen Mareel:

    Dag avonturierster

    Was weer genieten van je mooie en spannende reisverhaal,Geniet nog verder

    ik geniet mee.Kus.

  • 06 November 2015 - 16:57

    Rianne:

    Heerlijk om je verslag te lezen na deze hectische week. Lief dat je aan ons gedacht hebt. Is nog heel onwerkelijk dat Barry volgende week niet meer komt.
    Bagan lijkt me schitterend mooi. Ook de wandelingen, die je doet. Maar wel heel pittig denk ik met veel klimmen. Dan moet ik toch wat aan mijn conditie gaan doen, als ik dat ook wil gaan doen in de komende jaren. Ik kijk al uit naar je volgende verslag. Dikke knuffel

  • 06 November 2015 - 19:22

    Martien:

    En... Niets gemerkt vd verkiezingen ,?? Ze zullen er daar op het platteland niet wakker van liggen zeker. Blij dat het ondertussen positivo is.

  • 06 November 2015 - 22:48

    Hermanito:

    Hermanita, superleuk om jouw blog te lezen! Ik probeer me dan visueel in te beelden hoe het daar is, maar mijn verbeelding verbleekt gegarandeerd met hetgeen jij daar meemaakt... Geniet ervan, en laat die leuke blogposts maar komen ! Besos, x! B

  • 07 November 2015 - 09:21

    Smurfin:

    Hallo dagtripper van het eerste uur,
    Wat moet een mens hier nu schrijven als je dit allemaal leest. Moeilijke opgave hoor bij mijn ontbijt in the hostel in Keulen maar ik ga toch een paar zinnen neerpennen voor ik het hoofdkwartier van de nazi's ga bezoeken. Steeds opnieuw prachtig om te lezen maar ik moet eerlijk bekennen er deze keer ook heel even stil van geworden te zijn. Bram heeft zelfs een traantje weg gepinkt want ja, hier had ik oh zo graag mijn stapschoenen voor aangetrokken om jou te vergezellen en af en toe jouw voetjes te verzorgen. Zo zelfs mijn rijsttaartje willen inruilen voor de lokale snackjes; heerlijk al dat groene & fruitige lekkernij. Aber ja, ich binn hier auch sehr zufrieden.

    Geniet & blijf genieten!

  • 07 November 2015 - 09:24

    Hermanito:

    Effe ter verduidelijking: ZIJ heeft het traantje weggepinkt, ik heb haar een beethe moeten troosten. Ikke ni wenen, ikke stoer ;)

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

An

"Omdat het kan"

Actief sinds 13 Okt. 2015
Verslag gelezen: 239
Totaal aantal bezoekers 39539

Voorgaande reizen:

28 Mei 2017 - 05 Juni 2017

Ode aan Bali

13 December 2016 - 12 Januari 2017

Tigers for X-mas

20 Oktober 2015 - 11 Januari 2016

"Omdat het kan"

Landen bezocht: